เดิมทีอุโบสถหลังปัจจุบันเป็นวิหารมาก่อนมี สถาปัตยกรรมการสร้างแบบล้านนาผสมผสานศิลปะไทยใหญ่อย่างงดงามวิจิตรบรรจง สร้างโดยแรงศรัทธาของพุทธศาสนิกชนชาวบ้านช่วยกันเผาอิฐ และ เผาปูน ซึ่งหายากมากในสมัยนั้น อีกทั้งหลังคาก็มุงด้วยไม้ กาลต่อมาก็ชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลา จึงได้ทำการบูรณะขึ้นโดยใช้โครงเดิมแต่ทำการเท และหล่อเสา และคานด้วยเหล็กใหม่
เมื่อบูรณะเสร็จแล้วจึงได้ขอพระราชทาน วิสุงคามสีมา และทำการฝังลูกนิมิตเพื่อเป็นที่ประกอบสังฆกรรมสำหรับพระภิกษุสงฆ์ในปี 2549 พร้อมทั้งได้รับพระราชทานตราสัญลักษณ์ ฉลองสิริราชครบ 60 ปี ติดหน้าบันอุโบสถ เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลสืบไป